«Қазақстанның бастауыш сынып оқушылары тек қазақ тілінде оқитын болыпты» деп, Ресейдің баспасөзі байбалам сала бастады. Иә, бұл орыс тілін ығыстыру мен ана тілге басымдықты ашық беру.

Бірақ, бірақ. Қоғамда түрлі пікір жүр. Бастауыш сыныптағы бұл өзгеріс тәуелсіз бүтін елдегі мемлекеттік тіл мәселесін түк те шешпейді-ау. Бүгінгі қойыртпақ қоғамда өскен қазақ баласы ертең бәрібір орысша үйреніп, орысша сөйлеп кетпейді деп кім айтты?

Балаңды қазақ мектебіне бер дейміз. Бірақ қазақ десең, өзіңе тиеді. Жемқорлық, сыбайластық, жағымпаздық пен екіжүзділік жүрген жерде ақшаның құлы бола алмайтын адал қазаққа орын жоқ болып кеткені жанға батады.

Қазақша оқытатын «крутой қазақ гимназиясына» беріп едім, бір кездері баламды. Сөйтсем, мұнда мұғалімді «майлауың» керек екен,

дейді желіде жазба қалдырған бір келіншек.

Ондайды түсінбейтін біздердің баламызды шетке ығыстырып, ол сыныптастарымен шекісіп, мен сынып жетекшісімен жаға жыртыстым. Әй-шай жоқ, үш қоя салады екен, 4 жыл бойы дайындықтан өткен, тіпті ағылшынша сөйлейтін балама. Баламды моральдық жағынан сындырды. Оның мектепке барғысы келмей қалды. Сабақтан қашуды шығарып, бір күні сырт киімсіз жұмысыма жетіп келгені бар.

Репетиторларым да түсінбейді, «мынау бар сабақты беске білетін бала ғой» деп. Мен сонша ақшаны мектеп мұғалімі балама үш қойып, сағын сындыруы үшін төлеген жоқпын. Мектепке барып, білім басқармасынан комиссия шақырамын деп шошытып көріп едім, күнімізді одан сайын қиындатып жіберді. Шындап қудалап, бізді арандата бастады.

Сөйтсем, жүйені білмеген екем. Бар-жоғы сынып жетекшісіне сый-сияпат беріп, мектеп басшылығына барынша жағыну керек екен. Бұл мектепте прокурордың балалары оқитынын білдім. Сосын қой, құрсын дедім. Мыналар не үйретпек балама? Сосын баламды қарапайым аралас мектептегі орыс сыныбына бере салдым. Несіне, не деп өкінуім керек? Балам ашылды, жүйкесі тыныш, сыныпта бәрімен дос болып жүр,

дейді жазба авторы.