Айнұр Тұрсынбаева жеке өмірінен сыр шертіп, бала кезінен қиындық көріп өскенімен бөлісті. Бұл туралы Stan.kz ақпарат агенттігі жазды.
Десе де, Тұрсынбаеваның айтуынша әрекет еткен адам кез келген тығырықтан жол таба алады. Адам бақытсыз болып немесе кедей болып тумайды. Кез-келген адамның бақытты, бай болуға қақысы бар, деп сенеді айтыскер ақын.
«Менің өмір тарихымды білмейтіндер көп. Мен біздің Көкжыра ауылындағы ең кедей отбасында өскенмін. Пойызға алғаш 12 жасымда міндім. Оған дейін мен тіпті кәдімгі «Жигулиге» мініп көрмегенмін. Тек сары автобуспен жүретінбіз.
Апам ауылда ішек-қарын тазалап, ақша табады. Мектепке киетін форманы алатын ақша жоқ, бір форманы 4 жыл кигенмін. Бойым өсіп кеткен, көйлек сыймай тырысып тұрады. Қимылдасам, сөгіліп кете беретін,
дейді Тұрсынбаева.
Жыртық киімдерінен Тұрсынбаева талай рет сыныптастарынан ұялып, жерге қараған кездері де болған.
Пимам болатын, көп сырғанағаннан ескіріп кеткен, табаны тесіліп қалған. Осы пимамен 2-3 жыл жүрдім. Шылқылдаған су, қақаған аяздан тапқаным – ревматизм. Әлі күнге дейін күн бұлттанса, аяқтарым қақсап кетеді.
Бір күні сабақ өтіп жатқанда бір апай кіріп келді. «Осы класста көмекке мұқтаж оқушы бар ма?» деп сұрады. Мұғалімнен бастап бүкіл класс маған қарады. «Иә, бар, Айнұр Тұрсынбаева. Оның пимасы да, пальтосы да жыртық» деп шулап кетті.
Содан бастап маған жыл сайын мектептен арнайы киім берілетін болды. Жап-жаңа етік пен әдемі пальтоны бірінші рет сол кезде кидім. Мен сол жағдайдан шықтым,
деп сыр шертті Тұрсынбаева.
Бүгінде Айнұр Тұрсынбаева қайырымдылықпен кеңінен айналысады. Өзінің арнайы қайырымдылық қоры бар. Тұрсынбаева кітабын сатып алғандар арасынан лотерея ойнатып, өзінің пентхаусын ұтысқа қойған болатын. Және пандемия кезінде Қазақстанға бірнеше оттегі аппаратын жеткіздірген. Одан бөлек өмірлік серігімен бірге үздік оқитын, көп балалы отбасынан шыққан бірнеше балаға шәкіртақы төлеп тұрады.
