Аса оптимистік көзқарастағы ғалымдар Марс ғаламшары адам аяғы баспаған деген пікірді қабылдай алмайды. Олар үміттерін үзбей, қандай да бір өмір белгілерін табуға тырысуда. Осы мақсатта биологтар кәдімгі жердегі өңірді – Чилидегі Атакама шөліндегі Қызыл тас сағасын мұқият зерттеді, бірақ зерттеу үшін Марста қолданылатын құралдар пайдаланылды.
Ғалымдардың Чилидегі аймақты таңдауы кездейсоқ емес. Бұл 163-тен 100 миллионға дейінгі жылдар бұрын пайда болған ежелгі өзеннің геологиялық шөгінділері. Атакама шөлінде құрғақ жағдайда орналасқан шөгінділер гематит пен аргиллиттарға бай, олардың құрамында вермикулит және смектит сияқты саздар бар.
Басқаша айтқанда, өзінің құрылымы бойынша бұл аймақ Марстың бөліктеріне өте ұқсас, тіпті жердегі Марстың пейзажы деуге болады, сондықтан астробиологтар оны Қызыл планетаның үлгісі ретінде жиі пайдаланады.
Белгілі бір белгісіздік
Зерттеушілер Чилиде жиналған сынамаларды жердегі ғылымның қолы жеткен ең жақсы құралдардың көмегімен талдады. Күтпеген жерден органикалық қалдықтардың генетикалық тізбегінің шамамен 9%-ы «жіктелмеген» санатқа жататыны анықталды, ал қалған тізбектердің 40%-ы тек ең жоғары таксондар деңгейінде ғана анықтала алды.
Марсоходтарда қолданылатын құралдардың көмегімен ұқсас үлгілерді талдау мұны да жасай алмады: көп жағдайда бұл құрылғылар микробиоманың іздерін мүлдем таппады, немесе мұндай іздердің аз ғана санын анықтады.
Мүмкін өмір бар шығар?
Зерттеушілер қазіргі технологияның өлшеу дәлдігі жоқ екенін атап өтті. Бұл әсіресе жүздеген миллион немесе миллиардтаған жылдар бұрын болған оқиғаға қатысты.
Бұл шын мәнінде марсоходтар микроскопиялық тіршілік формалары немесе олардың іздері арқылы қозғала алуы, бірақ ештеңені байқамауы мүмкін дегенді білдіреді.
