«Боксшыларды мүлдем жақтырмаймын. Көпшілігі бастан кеткен. Шаршы алаңдағы жетістігі мен журналистер жасайтын образы болмаса, былай түкке тұрмайды. Анау Сәпиев, Головкин, Сәрсекбаев, Артаев. Бәрі сондай», деген пікір айтылып жатыр.
Сол себепті олардың қылықтарына таң қалудың қажеті жоқ.
Кәсіпқой спортшылардың арасында сөзшең, сүйкімділері бар, бірақ олардың бәрі қалай айналдырсаң да таяз адамдар.
Парасат қайдан болсын,
егер олар ең бір нағыз оқитын, білім мен пайдалы дағдыларды бойға сіңіретін шағын біреуді бастан тоқпақтау мен доп қуалауға арнаса?
Бізде ғана емес, бүкіл әлемде сондай.
Бірақ дәл біздегідей «банановый» республикаларда оларды елге үлгі етіп, халықтың сүйіспеншілігін сайлаушылардың дауысына айналдыру үшін саясатқа араластырады. Содан ғой, спортшылар ақылды, бірдеңе біледі деген иллюзия пайда болады.
Ал шындығында Шүменов пен Тұрлыханов сияқтылар төбелестен басқа түк білмейді.
