Әлеуметтік желіде белгілі қазақстандық актер Жан Байжанбаевтың Кинематографистер одағының отырысында сөйлеген сөзінің видеосы пайда болды. Онда актер қазақстандық кино мен «Қазақфильм» киностудиясының дамуы туралы эмоцияға беріліп айтты.
Байжанбаев студияда 44 жыл жұмыс істегенін, бірақ кейінгі 15 жыл бойы студияның жағдай мәз емесін айтты.
«Киностудия мен біздің кинематографияның жай-күйі мені қатты қынжылтады. Мемкино мен Кинематографистер одағы ортақ мәселелерді, актерлер мен режиссерлердің жеке мәселелерін бірге шешкен кезі есімде. Қазір тәртіпсіздік орнағандай. Өскелең ұрпақ: «Студияңызда не болып жатыр?» деп сұрағанда, мен жауап беруге қысыламын. Мен осыдан 20 жыл бұрын студияда жұмыс істеген адамдарды жақсы көремін. Бүгінде барлығы бейберекет болып кетті: Қор бір бағытқа, Кинематографистер одағы басқа бағытқа, киностудия үшінші бағытқа тартады. Өте өкінішті.
Менен неге жеңіл фильмдерге түсесің деп сұрайды. Бірақ мені өзімнің киностудиям түсіре ме? Мен сүйікті ата-анамның сүйкімсіз баласы болып шықтым. Студияда жұмыс істеген 20 жыл ішінде, 80-2000 жылдар аралығында мен 40 фильмге түстім. Кейінгі 20 жылда төрт фильмге ғана түстім. Халықаралық фестивальдерге кейінгі рет 2003 жылы бардым. Менің туған студиям мені өз тізімінен сызып тастады»,
деді актер.
Байжанбаев киностудияның әр жетекшісінің кейінгі жылдары киноға, фестивальдерге қатысуға шақыратын өзінің сүйікті актерлері бар екенін айтты. Ол киностудияның күйреуін қаламайтынын жеткізді.
Актер әріптестерінің тағдырын да қозғады.
«Біраз адамдарды бейітке жеткіздіңдер. Бір нәрсені шешіп жатырсыңдар, бірақ шешімін таба алмай келесіңдер. Барлығың — бизнесмен. Продюсер мен режиссердің мәселесін шешесіңдер. Актерлерді ұмыттыңдар, актерлер — киноның бет-бейнесі.
Шығармашылық адам емес, бизнесмен болғандықтан осылай істеп тұрсыңдар. Мұнда актер жоқ, кейбірі өмірден озды… Бәрі жақсы көретін Фара. Өмірінің соңында ол менен 200 доллар қарызға алған. Оған кім көмектесті? Осында мәселелеріңді шешіп жатқанда. Тағы 20 жыл шешіңдер!» – деп актер эмоцияға толы сөзін аяқтады.
